Pierwszy okres warunkowy
Pierwszy okres warunkowy — informacje ogólne
W języku angielskim pierwszy okres warunkowy (pierwszy tryb warunkowy — first conditional) czasami dzieli się na dwa typy: okres zerowy i okres pierwszy (niektórzy mówią, że oba te przypadki są po prostu pierwszym okresem warunkowym). W obu przypadkach łącznikiem jest if lub when.
Zerowy tryb warunkowy (zero conditional)
Zerowy tryb warunkowy (albo zerowy okres warunkowy lub okres warunkowy typu 0) to rodzaj zdań wyrażających ogólne prawdy o czymś, stwierdzenia, że w wyniku jakiegoś zdarzenia zawsze następuje określone inne zdarzenie.
PrzykładyIf you heat water, it boils.
My dog barks when he sees the postman.
If you press this button, a new dialog box appears on the screen.
Drugim zastosowaniem tego trybu warunkowego są wypowiedzi informujące o tym, co automatycznie dzieje się, gdy zostanie spełniony określony warunek.
PrzykładIf you win, you go to the next round.Struktura:
if + Present Simple + Present Simple lub
if + Present Continuous + Present Continuous
Z powyższej ramki wynika, że w zerowym trybie warunkowym używany jest także czas Present Continuous. Zdania tego typu opisują bieżące sytuacje, w których np. osoba mówiąca uzależnia swoją decyzję od tego, co się aktualnie dzieje, np. If it’s raining, I’m not going out..
Pierwszy okres warunkowy (first conditional)
W pierwszym okresie warunkowym wyrażamy myśl, że aby coś się wydarzyło w przyszłości musi zostać spełniony określony warunek. Zdania tego typu odnoszą się zatem do przyszłości i w języku polskim w obu ich członach używa się czasu przyszłego, np. Jeśli nie będzie padać, to pójdę na dwór. W języku angielskim struktura tych zdań jest inna i składa się z czasu Present Simple oraz Future Simple.
Pierwszy okres warunkowy (first conditional) — przykładyIf I go to school, I will learn a lot of things.
You’ll pass the exam If you study hard.
If it doesn’t rain, I’ll go outside.Struktura: if + Future Simple + Future Simple (will)
Kiedy nie używamy will w zdaniu nadrzędnym
W zdaniach warunkowych pierwszego typu (first conditional) w niektórych przypadkach rezygnuje się z użycia will na rzecz innych struktur lub czasowników.
Tryb rozkazujący
Czasownika posiłkowego will nie używamy w zdaniach, w których zdanie nadrzędne jest w trybie rozkazującym.
PrzykładyIf you go to the shop, buy me a kilo of sugar.
If you don’t like shrimps, just don’t eat them.
Pierwszy okres warunkowy a czasowniki modalne
Czasownika posiłkowego will nie używamy, gdy w zdaniu nadrzędnym występuje jeden z czasowników modalnych. Czasownik modalny przejmuje wówczas funkcję will.
PrzykładyIf you tidy your room, you can go outside.
If you go to Egypt, you must see the pyramids.
You should be happy if I tell you what I know.
Przypadki użycia will w obu członach zdania
Czasownika pomocniczego will używa się zarówno w zdaniu nadrzędnym jak i podrzędnym zdania warunkowego, gdy zdanie to wyraża uprzejmą prośbę.
Pierwszy okres warunkowy — przykładyDevahuti said: If You will kindly explain it to me, even though I am not very intelligent, I can understand it and thereby feel transcendental happiness.
If you will kindly take a seat on the steps sir, I will ascertain whether his Lordship is at home.
Zamiast will w takim przypadku można też zastosować would, aby prośba brzmiała bardziej uprzejmie.